از آنجا شروع می کنیم به خاله زنک شدن...
ورقه امتحانی ات را با آن نمره ی درخشان رویش پیش مادرت می بری و او بعد از نیم نگاهی به نمره ی تو می پرسد «بقیه چی؟دختر فلانی چند شد؟» و اینگونه است که خاله زنک می شویم.
اینگونه است که تنها دو ثانیه بعد از گرفتن ورقه سرمان را تا گردن در ورقه بقلی و پشتی و هفت تا آنور تر می کنیم.با تمام قدرتمان وسط کلاس به رفیقمان (!) داد می زنیم که «چند شدی فلانی؟» و خلاصه خاله زنک می شویم دیگر.
بحثی نیست که....
کوله پشتی یک لبخند
دیوانه خیال بافانه عجیب است.
یکی پرسید چرا می نویسی؟
گفتم چون می توانم
چون باید یک جوری از دست این صدا ها و رنگ های توی مغزم خلاص شوم
چون بالاخره باید یک دنیایی برای اینها بسازم
بعدی پرسید چرا عکس می گیری؟
گفتم چون باید بگیرم
چون آنقدر آدم ترسویی ام که از دست رفتن همه چیز به حدی وحشت دارم که عکس می گیرم
چون بتوانم لحظه ها را,آدم ها را,لبخند هایشان را نگه دارم خودشان که راحت می روند
دیگری سوالی نکرد فقط نشست و با هم گپ زدیم
یک لیوان هم موهیتو خوردیم
گفتم چون می توانم
چون باید یک جوری از دست این صدا ها و رنگ های توی مغزم خلاص شوم
چون بالاخره باید یک دنیایی برای اینها بسازم
بعدی پرسید چرا عکس می گیری؟
گفتم چون باید بگیرم
چون آنقدر آدم ترسویی ام که از دست رفتن همه چیز به حدی وحشت دارم که عکس می گیرم
چون بتوانم لحظه ها را,آدم ها را,لبخند هایشان را نگه دارم خودشان که راحت می روند
دیگری سوالی نکرد فقط نشست و با هم گپ زدیم
یک لیوان هم موهیتو خوردیم
کلمات کلیدی
بایگانی
- اسفند ۱۳۹۴(۱)
- دی ۱۳۹۴(۵)
- آذر ۱۳۹۴(۴)
- آبان ۱۳۹۴(۳)
- مرداد ۱۳۹۴(۲)
آخرین مطلب
پیوندهای روزانه
#خاله_زنک_ها_همیشه_هستند
سه شنبه, ۲۶ آبان ۱۳۹۴، ۰۹:۵۲ ب.ظ
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.